Οι ΗΠΑ υποπτεύονται τη συμμετοχή της Βορείου Κορέας και της Μιανμάρ σε μυστικές στρατιωτικές δραστηριότητες

12 Δεκεμβρίου 2010

Χάρτης, ο οποίος δείχνει το Μινμπού

Τα διπλωματικά έγγραφα, τα οποία δημοσιεύσε η ιστοσελίδα WikiLeaks, αποκαλύπτουν ότι η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Γιανγκόν υποπτεύονται τη συμμετοχή των στρατών της Βορείου Κορεάς και της Μιανμάρ "σε μυστικές στρατιωτικές" επιχειρήσεις. Στα έγγραφα, τα οποία χρονολογούνται από στο 2004, η πρεσβεία αναφέρει ότι οι δραστηριότητες μπορεί να συμπεριλαμβάνουν τη δημιουργεία πυρηνικού αντιδραστήρα κοντά ή μέσα στο Μινμπού, μαζί με "πυραύλους SAM" και μια υπόγεια εγκατάσταση με προσωπικό 300 Βορειοκορεάτων στρατιωτικών τεχνικών, ώστε να αναπτυχθεί η στρατιωτική υποδομή της Μιανμάρ. Η Μιανμάρ ελέγχεται κυρίως από τον στρατό της.

Τα έγγραφα, τα οποία χρονολογούνται από τον Ιανουάριο του 2004, αναφέρουν ότι ένας επιχειρηματίας είπε στη πρεσβεία των ΗΠΑ στο Γιανγκόν ότι "πολλά φορτηγά μετέφεραν στρατιωτικό εξοπλισμό στο Μινμπού δια μέσου του ποταμού Ιραβάντυ". Θεωρεί ότι "οι αναφερόμενες ποσότητες αντιστοιχούν στο μέγεθος ενός εργοστασίου". Στα ίδια έγγραφα, οι ΗΠΑ αναφέρονται σε φήμες για τη δημιουγία ενός πυρηνικού αντιδραστήρα το 2002, υποψιαζόμενες τη συμμετοχή της Ρωσίας. "Οι φήμες για τη δημιουργία ενός πυρηνικού αντιδραστήρα είναι αρκετά βασίμες και η φερόμενη δραστηριότητα δείχνει να αυξάνεται", δήλωσε ο Μαρτίνεζ, αναφερόμενη πηγή των εγγράφων. Σύμφωνα με δελτίο τύπου του Μαρτίου, το The Irrawaddy θεωρεί ότι η Μιανμάρ ήταν κοντά στην ολοκλήρωση τουλάχιστον 3 πυρηνικών αντιδραστήρων. Οι ηγέτες της χώρας λένε "ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες θα χρησιμοποιηθούν για ειρηνικό σκοπό".

Ουράνιο κάτω από πετρέλαιο

Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, η πρεσβεία των ΗΠΑ έλαβε πληροφορίες ότι ο στρατός της Βορείου Κορέας συμμετέχει στη δημιουργία "πυραύλων SAM" καθώς και "υπόγειας εγκατάστασης" στο Μινμπού. Ισχυρίζεται ότι η κατασκευή περιλαμβάνει κτίρια όπου θα μπορέσουν "να στεγάσουν 20 τάγματα του στρατού της Μιανμάρ, τα οποία θα βρίσκονται στην πόλη." Ο δημοσιογράφος λέει πάλι ότι η αναφορά "δημοσιεύθηκε μαζί με άλλα έγγραφα της πρεσβείας στο Γιανγκόν σε άλλα κανάλια."

"Αυτή η πληροφορία είναι ίσως καλύτερα εξετασμένη σε σχέση με άλλες πληροφορίες άλλων προελεύσεων. Κάτι σαν μυστική στρατιωτική ή στρατιωτικό-βιομηχανική δραστηριότητα.", δήλωσε ο ΜακΜούλλεν, η αναφερόμενη πηγή των εγγράφων. Επίσης δήλωσε ότι ο αριθμός των Βορειοκορεάτων βοηθών του στρατού της Μιανμάρ "είναι μεγαλύτερος από τις καλύτερες εκτιμήσεις μας για τον αριθμό των Βορειοκορεάτων στη χώρα". Σύμφωνα με το Agence France-Presse το 2002, με πηγή έναν ανώνυμο αξιωματούχο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, οι ΗΠΑ προειδοποιούσαν τη Μιανμάρ να μη συνεχίσει το πυρηνικό της πρόγραμμα και περιμένουν από τη Μιανμάρ "να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της [σύμφωνα με διακρατική τους συμφωνία] και να σταματήσει τη παραγωγή πυρηνικών όπλων." Ωστόσο, ένα έγγραφο του 2008, ανέφερε ότι η Μιανμάρ ίσως να έχει στη κατοχή της ουράνιο. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, ένας πολίτης της Μιανμάρ προσπάθησε πουλήσει 2.000 κιλά ουρανίου-238, τα οποία "μπορεί να είναι κρυμμένα στο έδαφος" στην Πολιτεία Κάγια. Το ουράνιο-238 μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη κατασκευή πυρηνικών όπλων.

"Ένας πολιτικός της Μιανμάρ συναντήθηκε με μέλη της USDAO [United States Defense Attaché Office] Ραγκούν και προσφέρθηκε να πουλήσει ουράνιο-238. Το άτομο αρχικά επικοινώνησε με τα μέλη της USDAO οκτώ (8) μέρες πριν τη προσφορά. Το άτομο αυτό παρείχε ένα μικρό μπουκάλι μισο-γεμάτο με μεταλλική σκόνη και ένα αντίγραφο πιστοποιητικού ενός κινέζικου πανεπιστημίου, το οποίο χρονολογείται το 1992, και επιβεβαιώνει τον έλεγχο της ραδιοενεργικής φύσης της σκόνης," αναφέρει το έγγραφο. "Το άτομο φέρεται να είναι σε θέση να παρέχει 2.000 κιλά ουρανίου σε ένα μέρος της πολιτείας Κάγια, και δήλωσε πως αν οι ΗΠΑ δεν ενδιαφερθούν να αγοράσουν το ουράνιο, αυτός και οι συνεργάτες του θα το πουλήσουν σε άλλες χώρες, αρχίζοντας από τη Ταϊλάνδη," πρόσθεσε. Το έγγραφο αναφέρει ότι "η κυβέρνηση της Μιανμάρ ήξερε για τη διαδικασία αυτή". Ωστόσο, ένα έγγραφο του Ιανουαρίου του 2007 λέει ότι ο στρατός της Μιανμάρ "ίσως έλαβε ουράνιο στο τέλος αυτού του μήνα". Η "ευαίσθητη μεταφορά" θεωρείται ότι έγινε με πλοίο από τη Σινγκαπούρη.

"[Ο ανώνυμος μάρτυρας] ισχυρίστηκε ότι τα μέταλλα εξάγονταν συνήθως σε τεμάχια, ενώ οι σακούλες σε αυτό το πλοίο ήταν γεμάτες με χαλαρό έδαφος και λάσπη. Η πηγή των μικτών μεταλλευμάτων, Maw Chi (Μαβ Χι), εiναι επίσης πηγή ουρανίου. Η ασφάλεια ήταν αυστηρότερη από το συνηθισμένο καθώς και η επιτήρηση, και οι αξιωματούχοι έδιναν μεγαλύτερη προσοχή στην μεταφορά του φορτίου και τις δραστηριότητες στη περιοχή," λέει το έγγραφο. Η κύρια πηγή των εγγράφων, Villarosa, αργότερα ανέφερε ότι η πρεσβεία στο Γιανγκόν (ή Ρανγκούν) έδωσε πληροφορίες για το μέγεθος και το κόστος των επιχειρήσεων. Ως τώρα, δεν έχουν δημοσιευθεί άλλα έγγραφα για αυτό το θέμα.



Πηγές