|
==Τι είναι η ουδέτερη οπτική γωνία;==
Αυτό που εννοούμε δεν είναι προφανές, και είναι εύκολα παρεξηγίσιμοπαρεξηγήσιμο.
Υπάρχουν και μια σειρά άλλες πιθανές έγκυρες κατανοήσεις του τι σημαίνει το "απροκατάληπτο," "ουδέτερο," κλπ. Η έννοια της "αμερόληπτης γραφής" που προβάλλει η πολιτική των Βικινέων είναι "να παρουσιάζουμε αντιτιθέμενες απόψεις χωρίς να τις υποστηρίζουμε." Αυτό χρειάζεται όμως περαιτέρω εξήγηση:.
Πρώτον, και πιο σημαντικό, αναρωτηθείτε τι σημαίνει όταν λέμε ότι ο αμερόληπτος τρόπος γραψίματος παρουσιάζει τις αντιτιθέμεςαντιτιθέμενες απόψεις χωρίς να παίρνει το μέρος τους. Η αμερόληπτη γραφή δεν ''παρουσιάζει μόνον'' την πιο δημοφιλή άποψη. Και δεν ''επιβεβαιώνει'' την πιο δημοφιλή άποψη ως ορθή αφού παρουσιάσει όλες τις απόψεις. Ούτε υποστηρίζει ότι κάποια από τις απόψεις που βρίσκονται στο μέσον μεταξύ των διορετικώνδιαφορετικών αποψέωναπόψεων είναι η σωστή. Παρουσιάζοντας όλες τις απόψεις σημαίνει, περισσότερο ή λιγότερο, ότι οι ''p''-ιστές πιστεύουν στο ''p,'' και οι ''q''-ιστές υποστηρίζουν το ''q,'' και είναι εκεί που βρίσκεται η αντιπαράθεσή μας στην παρούσα φάση.
Μια άποψη εδώ χρειάζεται επεξεργασία. Είπαμε τι είναι και τι δεν είναι η ουδέτερη οπτική γωνία, ενάντια στονστο φαινομενικό υπαινιγμό της φράσης, ότι πρόκειται για κάποια πραγματική ''οπτική γωνία'' που είναι "ουδέτερη," ή "μέση,", μεταξύ των διαφορετικών θέσεων - μια συγκεκριμένη κατανόηση του τι σημαίνει "ουδέτερη οπτική γωνία". Κατά την επικρατούσα κατανόηση των Βικινέων, η ουδέτερη οπτική γωνία δεν είναι καθόλου μια ''οπτική γωνία ή άποψη''. Σύμφωνα με την κατανόησή μας, όταν κάποιος γράφει ουδέτερα, τότε είναι ιδιαίτερα προσεκτικός να μην επισημάνει (ή να εννοήσει ή να υπαινιχθεί ή να κάνει με πλάγια μέσα τον αναγνώστη να πιστέψει) ότι ''οποιαδήποτε συγκεκριμένη άποψη'' είναι σωστή.
Ένα μεγαλύτερο ζήτημα χρειάζεται επίσης επεξεργασία. Γράφοντας αντικειμενικά μπορεί να εκληφθεί ότι σημαίνει να ''αναπαριστάς'' διαμάχες, ''χαρακτηρίζοντάς'' τες περισσότερο παρά να εμπλέκεται σ' αυτές. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει το αμερόληπτο γράψιμο ως μια δίκαια αναλυτική περιγραφή των αντιπαραθέσεων.
Ιδού και μια συμαντικήσημαντική συνθήκη. Τα άρθρα που συγκρίνουν απόψεις δεν χρειάζεται να τονίζουν τις απόψεις της μειοψηφίας ''τόσο πολύ'' ή τόσο λεπτομερειακά στην περιγραφή όσο περισσότερο δημοφιλείς απόψεις. Δεν θα πρέπει να επιχειρούμε να αναπαραστήσουμε μια διαμάχη ως εάν μια άποψη που υποστηρίζει μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων να άξιζε τόσο μεγάλης προσοχής όσο αυτή της πλειοψηφίας. Κι αυτό θα μπορούσε να είναι παραπλανητικό ως προς την μορφή της διαμάχης. Εάν επιθυμούμε να αναπαραστήσουμε την διαμάχη με δίκαιο τρόπο, θα πρέπει να παρουσιάσουμε τις αντιτιθέμενες απόψεις σε αναλογία με την εκπροσώπησή τους μεταξύ των ειδικών πάνω στο θέμα, ή μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών.
Η προκατάληψη ''per se'' δεν χρειάζεται να είναι συνειδητή. Για παράδειγμα, οι αρχάριοι σε έναν τομέα συχνά δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ότι αυτό που μοιάζει πολύ με κοινή λογική είναι στην πραγματικότητα μεροληψία υπέρ μιας συγκεκριμένης άποψης. Για να πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, οι συγγραφείς μπορεί, χωρίς πρόθεση, να αναπαράγουν "γεωγραφική" μεροληψία, περιγράφοντας για παράδειγμα μια διαμάχη ως σαν να έχει διεξαχθεί σε μια χώρα, χωρίς να γνωρίζουν ότι ηοι όροι της διαμάχης έχουν στηθεί με διαφορετικό τρόπο κάπου αλλού.
Η πολιτική της ουδέτερης οπτικής γωνίας δεν είναι το να ''κρύβεις'' τις διάφορες οπτικές γωνίες, αλλά να δείχνεις την πολλαπλότητα των απόψεων. Στην περίπτωση της διαμάχης, οι ισχυρές και οι αδύνατες απόψεις θα αναδειχθούν σύμφωνα με το τι λέει η καθεμία, χωρίς να παίρνεις το μέρος κάποιας πλευράς. Η ουδέτερη οπτική γωνία δεν είναι μια "ξεχωριστή αλλά ίση" πολιτική. Τα γεγονότα, από μόνα τους, είναι ουδέτερα, αλλά η απλή συλλογή τους δεν μπορεί να συνιστά ουδέτερη οπτική γωνία. Εάν αναδεικνύονται μόνον τα πλεονεκτικά δεδομένα μια άποψης σε ένα άρθρο, το άρθρο και δεν θα είναι ουδέτερο ακόμα.
| 